MİMAR OLARAK 55. YILI KUTLARKEN

Geçen hafta 14 Aralık günü, Mimarlar Odamızın katkılarıyla, bir mimar olarak 55. yıl kutlaması yapmıştık. Genç yaşlı meslektaşlarımın katıldıkları bu toplantıya, çok değer verdiğim dostlarım da benimle birliktelerdi. Çok daha önemlisi, Valimiz Sayın Abdülkadir Demir de, beni kucaklayanlar arasındaydı. Vali Yardımcımız, belediye meclis üyelerimiz, bazı kurum ve kuruluş müdürleri, pek çoğu eşleriyle birlikte bu çok özel ve şerefli günümde beni yalnız bırakmadılar. Teşrif ederek beni mutlu eden herkese teşekkürlerimi arz ederim.

Bir de ve en önemlisi, gerek yazılı ve gerekse görsel basınımızın oldukça yoğun ilgisi, mutlu günümde beni ziyadesiyle duygulandırmıştır. Bir zamanlar köşe yazarlığını yaptığım Deha 20 Gazetesinin aradaki soğuk havalara rağmen bu günümü haberleri arasına alıp değerlendirmesi, ayrı bir özellik katmıştır. Bir köşe yazım yüzünden yollarımız ayrılan ve fakat dostluğumuzu hiç eksiltmediğimiz Denizli Gazetesi ve DRT Televizyonu, o günüme ayrı bir değer katmıştır. Hem gazete haberi olarak geniş yer verip değerlendirmesi ve hem de ayrı bir televizyon programı haline getirmesi, bu kutlama günümde çok ayrı ilgi odağı olmuştur. Tabi bu arada Horoz Gazetemizin benim bu 55. yıl anma olayıma gazetesinde tam bir sayfa ayırarak değerlendirmesi, mutluluğuma tarifsiz mutluluk katmıştır. Hayatımın en önemli hatırası olarak saklayacağım bu mutluluk belgeleri için kendilerine candan teşekkürlerimi vurgulamak isterim. Bu belgeler, kendilerini eleştirdiğim için, (sen kim oluyorsun da yazıyorsun?) diyebilenlere en veciz bir cevap olmuştur. Tabi anlarlarsa.

Bir mimar olarak uğraşırken, Denizlili olmaktan her zaman gurur duyduğum memleketime ve çevreme çeşitli alanlarda hizmet verebildiğime inanıyorum. Bu çalışmalarımla takdir edilebilecek ve iz bırakan küçük de olsa eserler bırakabildiğimi zannediyorum. Belediye Başkanlığı ve Kültür Sanat Vakfı (DESAV) yöneticiliği çalışmalarımı tamamlayıp, 3 adet de kitap yazarak yayımladıktan sonra boş duramazdım. Bir vesile ile resim yapma sevdasına kapıldım ve iki yıl içerisinde, amatör bir sanatçı gibi 24 tablo geliştirebildim. İşte 55. yılımı kutlarken, bu resimlerimi de sergilemek istedim. Toplantıya katılanların oldukça ilgisini çekti ki, galiba bu işi de başardım. 55. Yıl hatırası olarak hazırlanmış plaketi, Mimarlar Odası Başkanı Sayın Cüneyt Zeytinci’nin takdimi ile Valimizin elinden almak, çok daha mutluluk vericiydi. Kendilerine tekrar tekrar teşekkür etmek isterim.

Amatör bir sanatçı olarak sergilediğim resimleri başka resim sergilerinde olduğu gibi fiyatlandırıp satmaya kalkışmak benim işim değildi. Ancak ortada bir emek vardı ve değerlendirilmeliydi diye düşündüm. Katılımcıların beğenisini kazanan resimler için bir not belgesi hazırladım ve değerlendirmelerini istemiştim. Bu değerlendirme zahmetine hemen herkes katılıp, beğendikleri resimleri belirlemişlerdi. Beni ayrıca mutlu eden, bu katılım oldu ve en çok puan kazanan resmim, 40 yıl önce bizzat kendimin çektiği siyah-beyaz bir resimden geliştirdiğim, büyük annemin portresi oldu. Aslında portre yapmada başarı sağlayabileceğim hiç aklıma gelmezdi. Daha çok, manzara ve nötr mort resimlerde başarılı olabileceğimi zannediyordum. Oysa en çok beğenilen bu portreydi ve ikincisi de, en küçük torunumun arzusu ile yaptığım bir köpek resmi oldu.

Tüm bu olup bitenlerle toplantıya katılarak bana büyük şeref bağışlayan ve resim çalışmalarıma değer katan herkese sonsuz teşekkürlerimi arz ediyorum. Yarının daha güzel olması dileklerimle.