“BEN BİR HIRSIZIM”

Suçlulara verilen hapis cezalarının; şehrin uzağındaki hapishanelerde çekilmesi, kişinin toplumdan ve hatta bazen hücre cezası verilerek; hapishanedeki diğer mahkumlardan bile tecrit edilmesi; “gözden ırak olan gönülden de uzak olur” misali; verilen cezaların suç eğilimi yüksek olan insanlar üzerinde caydırıcı bir etkiye sahip olmasını engelliyor ve günümüz toplumunda suç çeşit ve oranları giderek yükseliyor.

Suçlulara öyle bir ceza verilmeli ki; diğer potansiyel suçlular bu eylemleri işlemekten vazgeçsinler…

Amerika Birleşik Devletleri’nde bir hırsıza verilen değişik türden bir ceza; bu anlamda bana çok caydırıcı geldi.

Ohio eyaletinde Greg Davenport ismindeki bir adam, bir süper marketten Aralık 2015 ayında çaldığı televizyonun cezasını; günde 8 saat ve 10 gün boyunca boynunda “ben bir hırsızım” yazan pankartla sokaklarda dolaşarak ödemeye mahkum edildi.

İngilizce olarak, ” I am thief.I stole from Walmart” yazan bir pankartla sokak ve caddelerde dolaşırken resimleri yayınlanan hırsız, “Ben bunu hak ettim.Çünkü çaldım” açıklamasında bulunmuş.

Bazen dünyanın değişik memleketlerinde ve bizim ülkemizde de; kitap okuma, yolları süpürme, okulları boya badana etme cezalarının verildiğini görmüş ve duymuştuk. Fakat yukarıda bahsettiğim cezanın; insan nefis ve gururuna ağır gelecek bir ceza olduğuna inanıyorum.

Nefsin kırılması çok önemli ve elzem bir konu olmalı ki; bazı tarikatlarda; abdestinde ve namazında olduğu her halinden belli bir insanın eline bir şarap şişesi verilerek, bu şişeyle şehrin en işlek ve kalabalık caddelerinde hem de göstere göstere yürümesinin talep edildiğini bizzat duymuştum.

Suç ve ceza…

Öyle müeyyideler konulmalı ve uygulanmalı ki, suç işleyecek kişi akıbetini defalarca düşünsün, tefekkür etsin ve toplumun yüz karası olmaktan çekinerek, bilhassa son zamanlarda, toplumda infial uyandıran fiillerin faili olmaktan imtina etsin.