Seyhan İlhan resimlerinde hakikat ve hayalin diyalektiği

Sanatçı için gerçekliğin orta yerinde düşsel bir varoluş betimlemek nasıl mümkün olur?

Ressamın deyimiyle ‘şeylerin’, yani nesnelerin muhayyilemizde kurduğumuz tasavvurlar için renkleri dansa kaldırıp tuvali işgal etmesiyle!
Diğer yandan bu küçük bir resitaldir.
Dahası her tablo başlı başına bir resital değil midir?
Sanatçı kim peki?
Hayat felsefesini fırçanın süreklilik labirentine serpiştirmiş (Fransız züppeliğinden ödünç alalım) sine-masal bir outeur!

Denizli Güzel Sanatlar Lisesi resim öğretmenlerinden Seyhan İlhan, hafta sonu Denizli’de ilk kişisel resim sergisini açıyor.

Ressamı bol şehrin az sayıdaki ‘iyi resim’ yapan sanatçılarından bir olarak sayarım kendisini.
Renklerini, fırçasını çok tanıma fırsatı bulmadık henüz. Karma sergilerde ya da internet platformlarında rastladıklarımızla yürütüyorduk yargımızı.

Bir de içgüdü diyelim. Gördüklerimiz, göreceklerimizin aynası gibiydi hep.

Şimdi daha zengin görme-yorumlama fırsatımız var. Kendi adına bir internet sitesinde özellikle son dönem çalışmaları olduğunu ve sergide göreceğimizi düşündüğüm tablolar bunlar.

Haberin DevamıReklam

İlhan’ın ulaşabildiğim resimlerinde çizgi ve lekenin kendi başına ne denli etkili olabileceğini görme fırsatımız var.

Tuvaldeki figürün amorf soyutlaması ilk bakışta bana Chagall’ın Fransa dönemi çalışmalarının harmonik bütünlüğünü hatırlattı. Giderek Rus Fütürizmini… Buna resimdeki biçemin çağrışımı da diyebiliriz. İmge ile gerçeklik, varolan ile varsayımsal olan, çizgi ile leke, renk ile doku, sanatçının resminde her biri birlikte olma zorunluğunun yarattığı çatışmayı yansıtıyor sanki. Diyalektik olan da bu olsa gerek.

Seyhan İlhan sergisine ilk kez tanık olacağız. Sergi konseptinin ne olacağının ipuçlarını hazırladığı şık davetiyede görebiliriz. Resimlerine gizlemeyi sevdiği duygu derinliğini sözcüklere dökmesi algımızı kolaylaştırıyor. Gidip görme isteğimizi kışkırtan biraz da bu sanırım.

Ama yine de o resimleri bir sergi düzenlemesi içinde görmek gerek. Algımızı güçlendirip yeniden biçimlendirmek için! Sonra da gerçek boyutları içinde bir tuvalde kontrast renklerin kolayca birbirine karışmasındaki yumuşaklığı izlemek… Seyreltilmiş acı duygusunun resim bütünlüğüne nasıl başarıyla yedirildiğini… Anlatımın kendine özgü bilinçdışı arka planını… Tuvalde ilgisiz gibi duran figürlerin yan yana gelip o bilinç dışının taşma halini imlemesini…

Özetleyelim. Seyhan İlhan çalışmaları gerçeğe teğet geçen resimlerdi. Daha fazlasını sergide göreceğiz…