Aydınlar’dan Menteş’e bir geçişin hikayesi…
Kırsal kesim ile bağlantısı olanların hiç yabancı olmadığı, ve kendinden bir parça bulacağı yer orası … Toprak damlı, taş duvarlı, tahta çitli, çıkartmalı, ahşap pencereli, Hanay evleri ile. Tarihin hangi dönemine ait olduğu bilinmeyen taşların da yapı malzemesi olarak kullanıldığı, toprak damlı evlerin kullanıldığı köy orası…
Sisli bir kamp güncesi Bahar da Karagöl de olmak…
Sonbahar hüzün, ilkbahar ise coşku- heyecan… Kışa koşar adım gittiğimiz bu günlerde bahardan kalma iki günü paylaşmak geldi içimden. Önceden konuşmadığım bir plana dahil olup yola çıktığımda az heyecan ama çokca merak vardı içimde. Karagöl tarafında bir kamp yapılacak ve ertesi gün Sandırasın zirvesi Çiçekbaba ya çıkılacaktı. Uyardı bu
Dünün kucağında bir köy: O, Hisarköy…
Bahar mevsimi sonlarında çıkacağım bir gezi öncesi çınar meydanında yola çıkacağım arkadaşlarımı bekliyorum çantam omzumda. Çınar ağacının gövdesine yaslanmışım. Yeşil dallar arasında kırmızı rengiyle adeta ben buradayım diyen bitkiye takılıyor gözüm.Bizim coğrafyamıza yabancı bitkinin bir kare fotoğrafını çekmeden edemiyorum yolculuk öncesi. Sonra kendi değerlerimizi düşünüyorum; kaçını hiç
Acıpayam’dan Çameli’ye geçiş
Mevsimin yüzünü güze çevirdiği, yeşil in ferini yitirdiği, ovalara sisin, dağlara mor’un indiği günlerdi… Sabahın erken saatinde çağrısına uyduğumuz yol alıp bizi Acıpayam ovasının düzüne Karahüyük tarafına alıp götürüyordu. Karşı dağlardan gelen güneşin fersiz ışığına ters yönden bakınca görünmez olmuştu ovanın ahengi ve köy evlerinin rengi. Yalnız
Tokalı kanyondan Gümüşsu’ya geçiş…
Yaşadığım kent Denizli’de gidip görmeyi, görüp-paylaşmayı çok istediğim yerlerden biriydi Akdağ-Tokalı Kanyon. Sıcak bir günün öğle sonrasında Denizli kent merkezinden yola çıkıp bir gece konaklayacağımız Denizli-Afyon sınırında bulunan Akdağ-Sığır Kuyruğu mevkiine ulaştığımızda gün akşamına kavuşma telaşındaydı. Kamp alanımıza yerleşmeden havanın da biraz bulutlu olmasını fırsat bilip Akdağ’ın
Denizli Babadağ’da zaman…
Ala karlı, başı dumanlı görürdüm hep Babadağ’ı baharda. Kışın zaten göstermek istemezdi zirvesini. Eteklerindeki beldeler-köyler ona tırmanır gibi kuruluydu. Beslediği vadi ve derelerin suyu zirvelerden aşağı doğru akar, akarda ovaya bağa, bostana can olur, bolluk bereket getirirdi.x Güney cephesinde ise pek o kadar cömert görünmüyordu Babadağ. Hatta
EREN GÜNÜ
Zeki Akakça, her Ağustos ayının son perşembesinde Denizli ve Muğla'yı buluşturan asırlık gelenek EREN GÜNÜ
Işıklı’da 1 gün
Işıklı gölünde zaman … Sıcaklarla fazla samimi bir yaz gününün erken saatlerinde, güneş henüz kentin renksiz bloklarına el sürmemişken düşüyoruz yollara. Yolumuz üzerinde erken tezgah açmış simitçilerin birinden alacağımız simitler ve bir gün önceden ekibin en tecrübelisi Dr. Metin Vural’ın aldığı peynirle bir köy kahvesinde yapacağız kahvaltımızı.
Olukbaşı Kanyonu’nda keşif
Zeki Akakça'nın bu haftaki durağı, Acıpayam'ın bakir Olukbaşı Kanyonu... Kanyon iki derenin Çatak'ta birleşip açtığı muhteşem bir doğal yapı... Ve henüz çok azımızın farkında olduğu nimet
Akdağ’ın görünmeyen yüzü; KOCAYAYLA
Zeki Akakça'nın objektifi ve kalemiyle; Denizli'nin Çivril İlçesi ile Afyonkarihisar'ın sınırında yükselen Akdağ'ın görünmeyen yüzü Kocayayla.