REKLAMI GEÇ

DÜN AĞRISI

10 Ekim 2017 Salı

Hafızamız dışında neye sığınabiliriz eyy okur…

Ne şimdi denen kocaman bir genişlikte yaşanır bir yurdumuz var…

Ne de gelecek denen belirsizliğin sancısında umut kırıntılarımız…

Bu yaşam denen serüvende neye tutunduysak bir sabun köpüğü misali kayıp gidiyor elimizden…

Zamanını ve mekanını yitirmiş, kendi hayatının aktörü olamayan biz insan soyu her gün daha çok ağrı denen şeyin giyotininde boynumuzu yere düşürüyoruz…

Anımızı kuşatan ve gelecek denen belirsizlikte bizi bekleyen en büyük ve trajik son A Ğ R I…

Ve yaşadığımızı sandığımız şimdide aklımızı yoran tek reel gerçek D Ü N…

Çünkü bütün güzel şeyler dünde kaldı ve hafızamızı süsleyen bir şirinlik olarak hala içimizin köşelerinde soluk almayı sürdürüyor…

Çünkü dün, bizim çocukluğumuzdan taşıyıp getirdiğimiz eşyaların, düşlerin, sokakların, anıların, oyunların düş evi…

Dünde yaşıyoruz daha yoğunlukla, dünde düşlerimizi biriktiriyoruz ve dün denen gizemli evin balkonundan ovalara, dağlara, kalbimizin manzarasına bakıyoruz…

Çünkü çocuklar da dünde kaldı…

Çünkü aşklar da dünde…

Şimdi bir yangının ortasında sönmüş bir kül tortusu olarak duyarsız, duygusuz, dumansız bir bedenin içinde ölü taklidi yapıyoruz. Artık içimizden duman dahi tütmüyor…

Artık zaman denen o geniş coğrafyada ancak ölülerin, acıların, ülkelere giriş yasaklarının, okullarda ölüm ayinlerinin genzi yakan ürkütücü havasıyla soluk ala ala, yavaş yavaş, incine incine öldürülüyoruz…

Her gün daha çok, her gün daha acımasız ve her gün daha sinsice öldürülüyoruz. Ki bu ölüşünü dahi kavrayamayan nice halkların ürkütücü salyalarıyla bezenerek, kirlenerek, acımasızca aklımıza işkence edilerek öldürülüyoruz…

Her gün daha çok en sevdiğimiz kişilerin korkunç kibri ve boyun bükmez doğrularıyla, faşizmlerinin bedende cisim bulmuş sancılarıyla, düşlerde gizil sevdalara durak eylemiş yok’un çıldırtıcı var’lıklarıyla öldürülüyoruz…

İşte o nedenle beşinci kitabım şiir ve yine o nedenle ağrı eyy okur…

Size ancak şiirle ulaşabilirim eyy okur…

Şiir, benim içimden dünyaya sızan ve varlığımı dünyaya hizalayan bir oluş biçimi olduğu için şiir ey okur…

Küfür edemediğim, aşağılık olan şeylere cesurca aşağılıksınız diyemediğim, elime silah alıp cinnet geçiremediğim, zamanın gerilerinde kalmış organlarımı derleyip bugüne taşıyamadığım ve en çok asıl adreslerine dingin bir dua gibi kendimi üfleyemediğim şeyler için şiir ve buyurun sevgili dostlarım DÜN AĞRISI’na…

Gününüz AĞRI ola…

Yorum Yaz

Aşağıdaki gerekli alanlara bilgilerinizi girmelisiniz. e-posta adresiniz yayınlanmayacaktır.

 karakter kaldı